Vakantie in Vannecourt bij Bo Filarski en Annetje Creemers

Rits Korff en Kees van Gennip


Rits     Kees

Iets lijkt altijd onmogelijk totdat het gedaan is.

Vooraf: Het volgende verhaal is geschreven vanuit de optiek van Kees van Gennip

Proloog

Begin 2022 besloten we (Rits en Kees) om met zijn tweeën op vakantie te gaan naar L'atelier de Céramique Filarski, kortweg De Kleischool.

Gelegen in Noord Frankrijk in de buurt van Metz en Nancy. Niet zo ver weg en gemakkelijk te doen in een halve dag.

De stoute schoenen aangetrokken en geboekt.

We hadden al wat pottenbak-lessen gehad. In totaal 36 lessen van 2 uurtjes. Net iets te kort om het allemaal goed onder de knie te krijgen. Voordat je het weet is er anderhalf uur voorbij en moet je eigenlijk al beginnen aan het opruimen.

Rits was een weekje in Gouda hele dagen wezen porselein draaien. Dus die had een voorsprong opgebouwd.

De laatste weken hebben we iedere maandag een dag les bij de "Kleiacademie" in Amsterdam. Hele dagen, dus daar heb je wat meer tijd, om kennis op te doen.

Ik had en heb meer lol in handvormen en decoreren: ik heb heel mijn leven altijd gekozen voor het gemakkelijke. Vandaar ? :)

 


Vrijdag 10 juni 2022

Enfin: vrijdag gingen we om half tien op pad vanuit Heiloo. Afstand plm 560 kilometer. Met de elektrische BMW van Rits. Die reis liep voorspoedig tot voorbij Luik. Toen moesten we op zoek naar een laadstation.
Het geplande laadstation bleek hors service te zijn. Buiten werking dus. Op naar de volgende. Dat bleek een mijl op zeven te zijn. Allemaal langzaamladers, waarbij het opladen tot in de nachtelijke uurtjes zou duren.

Na uren zoeken (en alvast 10% opladen aan 'n langzaamlader gedurende 2-3 uur) vonden we rond 7 uur in de avond en nog maar stroom voor 30 kilometer een snellader.
In 2 uur tot 80% geladen. Om een lang verhaal kort te maken: we kwamen pas rond kwart voor tien aan in Vannecourt.

Typisch mannelijk (?) hadden we niet gebeld, dus Bo en Annetje in "rep en roer".

Onze kamers werden ons door Bo gewezen. Kennis gemaakt met degenen, die nog niet naar bed waren, een glaasje wijn genuttigd, en toen pitten, want ook wij waren afgetaaid.

Ik kreeg de geitenstal met douche en toilet. Rits kreeg de hooizolder en moest gebruik maken van de gemeenschappelijke douche en toiletruimte. Standsverschil moet er zijn. Toch?

Ludieke en rustieke kamers. Heel goede bedden, waarop we beiden prima hebben geslapen.

De vrijdag was dus niet echt zonder strubbelingen verlopen.


Zaterdag 11 juni 2022

Eerste dag pottenbakken, het draaien van een cilinder. Bo Filarski, onze 'leerkracht', doet het weer heel anders dan 'haar' voorgangers Annelies en Hans.
Zonder de anderen te kort te doen: eigenlijk doet Bo het allemaal veel eenvoudiger voor en begrijp ik het allemaal veel sneller.

Centreren lukte mij in een veel kortere tijd, maar dat optrekken .... jeetje wat een ellende. Vier keer proberen, drie keer een mislukking en toen had ik nevenstaand potje, waar je nauwelijks een dubbele jenever uit kunt drinken.

> Tussen haakjes: In totaal waren we met zijn twaalven, waarvan tien vrouwen en Rits en ik (juist ja: wij zijn mannen).

Nog een zijsprongetje: Iedere dag is het om 8 uur ontbijten; om 9 uur aan het werk; lunch om 13.00 en dan een koffiepauze om 4 uur. Om 7 uur gaan we aan tafel voor het diner.

Later op de dag lukte het draaien iets beter, maar ik kon er niet over naar huis schrijven.

Vandaag om 15.30 gestopt. Voor mijn doen eigenlijk te lang doorgegaan. Ik was echt doodop. Het ouwe lijf trekt dat niet meer. Dus vanaf morgen neem ik me voor een siësta te gaan houden direct na de lunch tot een uur of half vier.

Vanavond ons eerste diner. Daar waren we gister te laat voor. Quiche met courgettes, spek en kaas en lekker heel veel sla. Rabarber na en kijk daar kun je mij wakker voor maken.

Vanavond voetbal Nederland-Polen zitten kijken op de ipad. Voor mijn doen vroeg naar bed.

En begonnen aan het boek Dr Vlimmen van Roothaert.


Hierboven een gedeelte van de gezamenlijke productie van dag 1


Zondag 12 juni 2022

Half acht er uit, acht uur ontbijt (en o, wat is dat brood zalig en die kazen, wow. Om half negen begonnen aan afdraaien en kijk, daar ben ik wel een ster in. Wat krom is, kan ik recht krijgen.


Zo trots als een aap
Daarna nog een pot gedraaid, eerst met hulp van Bo, daarna geheel op mijzelf. En zowaar het lukte. Trots als een aap, heb ik het werkstuk aan iedereen laten zien, of ze het nou wel of niet wilden zien.
Ik vond het ontroerend te zien, hoe iedereen zijn best deed de voor mijn doen flinke pot mooi te vinden.

Het niveau van de rest van de groep is vrij hoog tot zeer hoog. Althans: ten opzichte van mij. Dat vond ik zelf het meest frustrerende aan deze week. Ik weet wel, je zit op les, maar zoveel verschil had ik niet verwacht.
Het tempo van lessen was te hoog gegrepen. Ik kon het geleerde niet in de praktijk toepassen.

Ik zat zogezegd nog in de eerste klas van de lagere school en kende de tafel van vijf net. Sommige waren al aan het vermenigvuldigen toe en twee drie klasgenoten waren aan het staartdelen. Zoiets, als je snapt wat ik bedoel.

Geen kritiek hoor. Het zij zo.
Vanmiddag na de lunch een paar uurtjes naar bed en om half vier die o zo mooie pot afgedraaid. Om 17.00 ging de eerste productie in de oven om drooggestookt te worden. En daarna wordt alles biscuit gebakken.



Zo nu en dan volgt er een les van Bo, maar eerlijk gezegd kon ik daar geen chocola van maken. Dat gaat dan te snel voor mij. Er is een DVD gemaakt door De Kleischool. Daar kijk ik het tezijnertijd nog wel eens helemaal na.

Misschien komen we volgend jaar nog eens terug, en dan zal het prima te volgen zijn, denk ik.

Maandag 13 juni 2022


De oven in
Mijn hemel, wat gaat die tijd hard, zeg. Nog maar twee dagen hierna en het zit er al weer op.

Het draaien gaat - dankzij de duidelijke privé les van Bo - redelijk. Ik gooi nog wel eens een volgorde onderste boven, maar toch..

Om 5 uur vanavond gaan alle potten de oven in om gebakken te worden. Morgen wordt er dan geglazuurd.

Omdat ik zo weinig stukken had, kreeg ik van een medecursiste een pot toegestopt, die ik nog verder mocht afdraaien en decoreren. En een andere cursiste draaide voor mij nog wat lekbakjes. Met zoveel medeleven hou je het niet droog meer.

Na drie dagen lezen in Dr Vlimmen heb ik al vier bladzijden gelezen. Schiet dus lekker op. Nog maar zeshonderd bladzijdes

Dinsdag 14 juni 2022

De oven gaat open om 9 uur. De productie van de eerste dagen. Een spannend gebeuren.

Wat heel verwonderlijk is? Je draait met zwarte klei en na het bakken is de kleur ..... lichtroze. In eerste instantie denk je: zonde om te glazuren: zo mooi.


De biscuitjes: stuk voor stuk pareltjes



Lydia aan het glazuren
En dan op naar de apocalyps : de dag des oordeels; het glazuren. het meest spannende van de hele week.
De anderen hebben ook wat potten gemaakt voor de Afrikaanse stook (open vuur) van morgen. Ik had één pot(je). En wat schetst mijn ontroering? Medecursiste Lydia bood aan, speciaal voor mij een vaas te draaien voor de Afrikaanse stook.

De dag doorgebracht met glazuren. Het meest spannende van heel de week. Je weet echt niet wat er uit gaat komen.

De kleuren kloppen voor geen meter. Bruin wordt rood straks of was het nou blauw?

Rits kwam niet toe aan 'n schaal van hem en die mocht ik glazuren.

Ik heb wat geëxperimenteerd met deze schaal en ben van het padje afgegaan. En het resultaat van die schaal vind ik zelf wel heeeeeeel mooi uitgevallen. Hieronder de creaties na glazuren en voor het bakken. Daaronder het resultaat na het bakken. Wonderlijk?

Noot: Dat rode in de ongebakken schaal is donkerblauw en bruin, maar dus niet rood!


Rechts de schaal van Rits door mij geglazuurd
Nee die mooie vaas met oor is niet van mij.


En hier het resultaat na het bakken van de schaal van Rits (donderdagochtend 9 uur)
Een kunstwerk. Toch?
Hadden jullie dit verwacht. Nee, driewerf nee.



Woensdag 15 juni 2022


Afrikaanse potten prepareren
Om kwart voor negen gaan we op excursie; eerst naar een pottenbakker, daarna naar een metaalkunstenaar en tot slot naar een bronsgieter.

Dat was een mirakels leuke onderbreking. Bij de pottenbakker heb ik nog twee mooie schalen gescoord. Wat mij - als geboren Nederlander - zo opviel: de bakker vroeg geen idioot hoge prijzen.

Voor mijn twee schalen moest ik - in totaal - € 50 afrekenen. En dat vond ik niet duur.

Rond half een waren we weer terug. Op tijd voor de lunch.

Na de lunch uitpakken van de droogstookoven (versneld drogen) van gisteravond.


Het zware werk laat ik over aan anderen
En dan onderdompelen van de "Afrikaanse" potten in een goedje. Geen idee wat het was maar je had het in een paar kleuren.

Om 2 of 3 uur gaan "we" vuurtje stoken. Er moet hout worden gehakt. Het zaagsel / houtsnippers ligt er al en de potten hebben we op dat zaagsel gelegd.

Er gaat aardig wat hout door heen. En het fikt behoorlijk. Rits deed het hakwerk, met een elektrieke houtsplitter. Enkele andere medecursisten hanteerden de kruiwagen om het hout naar het vuur te 'dragen'.

En ik keek toe en filmde en fotografeerde. Lang niet zo vermoeiend.


Afrikaans vuurtje stoken
Vanmiddag nadat het vuur was aangestoken een paar uurtjes gaan slapen. Laat de boeren maar dorsen.

We gaan om 5 uur met een ploegje naar een schilderes/ tekenares van kippen en koeien. Dat was best wel even leuk.

Wat ook heel leuk en mooi was: het servies waar je uit at en dronk. Allemaal pareltjes van de bovenste plank.

Veel borden en schalen die Bo en Annetje uit diverse streken en landen hadden meegebracht.

Voor mij was het iedere ochtend en middag een sport, om het mooiste bord en het mooiste kopje vóór iedereen weg te "kapen".

Op de een of andere manier at het allemaal veel lekkerder weg.
De "kippen en koeien"schilderes maakte ook zelf likeuren. Daar heb ik er twee van gekocht. De ene met .... rabarber (nog nooit van gehoord); de ander van mirabellen (pruimen). Zal mij benieuwen.

Verder nog een pot min of meer vloeibare "jam" met kersen om over ijs te schenken.

Alles prima voor de suiker.

Donderdag 16 juni 2022

De apotheose. Om 9 uur uitpakken van de glazuuroven. Spektakel. Mijn hemel wat is dat mooi. De schaal van Rits, door mij gedecoreerd, was een mirakel. Zo mooi had ik het niet verwacht. Maar ook mijn andere stukken vond ik best wel mooi.

Ook de Afrikaanse houtstook werd onthuld, maar dat vond ik niet zö. Ik hou niet zo van dat primitieve. Maar misschien wordt het nog wat als ik het met bijenwas heb opgepoetst.

Hieronder mijn eigen productie:


Mijn productie van deze week


De week zit er op. Ik heb genoten van het begin tot het eind. Het was heel ontspannen. Veel leuke mensen ontmoet. Heerlijke mensen.

Kwart over elf terug naar huis. Dat liep heel wat voorspoediger dan de heenreis. Na een paar stops om te eten en te tanken en te rusten, waren we om kwart voor acht thuis (Alkmaar).

Alle potten zijn heelhuids aangekomen. Gelukkig wel..


Bijgewerkt tot 21 juni 2022.


Hier volgen enkele foto's van de vakantie in een zoveel mogelijk chronologische volgorde

      

      

      

      

      

      

      

      

      

      

      

      

      

      

      

      

      

      

   




© 1986-2024 Brits86